Maalesef ülkemizde çok yanlış bilinen ve uygulanan bir adlandırma var. Bu da özel gereksinimli insanların, “Özürlü” diye nitelendirilmesi. Oysa ki özürlü, herhangi bir hatasından dolayı özür dilemesi gereken kişiye söylenilmesi geren bir kelimedir. Özel gereksinimli olup da özür dilemesi gereken bir şey yapmamış, herhangi bir hata işlememiş kişiye haksızlık değil midir bu “Özürlü” yakıştırması? Bu yüzden başlı başına özür dilenmesi gereken şey, özürlü diye hitap etmektir.
Ne yazık ki her yerde, tabelalar da dahil özürlü asansörü, özürlüler yolu, görme özürlüler, duyma özürlüler vs. diye okuduğumuz, engellilere kendini çok kötü hissettiren, düşüncesizce yazılmış, çizilmiş şeyler mevcut. Oysa ki duyma özürlü denmez ki onlara, işitme engelli denir. Diğerlerinde ki özürlü kısımları da engelli ya da özel gereksinimli olarak değiştirilmelidir. Çünkü hiç bir özrü olmayan bireylere özürlü demek ayıptır. Üzersiniz, incitirsiniz, yapmayın lütfen, bu büyük bir günahtır. Engeller biz yardım etmediğimizde vardır. Onlara yardımcı olarak onları engelsiz hissettirebiliriz. Unutulmaması gereken bir konu da vardır; Onun yerinde biz de olabiliriz. Çünkü her sağlıklı kişi bir engelli adayıdır. 5 dakika sonra başımıza ne geleceğini bilmezken engellilere karşı düşüncesizce, kırıcı bir yaklaşımda olmamalıyız. Bizim başımıza gelmeyecek dahi olsa, empati kurmalıyız, bu konuda bilgilenmeliyiz ve özürlü diyerek bencilce hareket etmemeliyiz.
Peki neler yapabiliriz özel gereksinimli bireylerimiz için? Onlar için ayrılmış araç park yerlerine kesinlikle park etmemeliyiz. Zaten çok az sayıda bu park yerleri… İlgili yerler ile irtibata geçerek engelli park yerlerinin çoğaltılmasını talep edebiliriz. Özel gereksinimlilere özel park ve bahçeler yürüme alanları, yaşama mekanları fazlalaştırılmalı. Örneğin, engellilere özel cafe&restaurant, tatil köyü, eğlence merkezi inşaa edilebilir. Böyle bir yer olduğunda hem onları diğer kaderdaşlarıyla bir araya getirebiliriz, hem de mutluluklarında bir payımız olmuş olur. İZEV’in bu konuyla ilgili zihinsel ve bedensel engellilere yönelik Bağımsız Yaşam Köyü projesi var. Bu projeye destek vererek de özel gereksinimli bireylere yardımcı olmuş olabiliriz.
Unutmayın ki insanın kalbine dokunmak iyileştiricidir. Herhangi bir yerde engelli gördüğümüzde lütfen yardımımızı esirgemeyelim. Elinden, kolundan tutup ona yardımcı olmak onu hayata tutundurmaktır. Hiç bir yaşayanın, yaşam hakkı engellenemez.
DUYARLI ANNE CEYDA